Bigos.

Bigos: danie bogate w historię i smak

Bigos to tradycyjna potrawa pochodząca z Europy Wschodniej, zwłaszcza Polski i Litwy. Ten bogaty i aromatyczny bigos to prawdziwa celebracja smaków jesieni i zimy. Składa się z różnorodnych mięs, kiszonej i świeżej kapusty, grzybów, suszonych śliwek oraz mieszanki rozgrzewających ziół i przypraw.

Początki bigosu są starożytne i zaginęły w dziejach ziem polskich i litewskich, a pierwsze wzmianki pochodzą z XIV wieku. Tradycyjnie bigos przygotowywano w dużych ilościach na specjalne okazje lub w okresie świątecznym, gdyż potrawa zyskuje na jakości podczas powolnego gotowania oraz można ją łatwo przechowywać i odgrzewać.

Przygotowanie bigosu rozpoczyna się od wyboru mięsa: zazwyczaj używa się wieprzowiny, wołowiny, a czasem także dziczyzny, np. jelenia lub dzika, które gotuje się powoli, aż stanie się bardzo miękkie. Kapusta, kluczowy element dania, zazwyczaj łączy się w równych częściach ze świeżą i kiszoną kapustą, uzyskując idealną równowagę pomiędzy słodyczą i kwasowością.

Charakterystyczny akcent bigosu nadaje długie gotowanie i różnorodność przypraw: liście laurowe, ziarna jałowca, ziarna czarnego pieprzu, kminek, a czasem także odrobina czerwonego wina lub ciemnego piwa, które nadają głębi i złożoności smakowi. Obecność suszonych śliwek dodaje odrobiny naturalnej słodyczy, która przyjemnie kontrastuje z solidnością mięsa i ostrym smakiem kiszonej kapusty.

W Polsce bigos jest potrawą wszechobecną podczas świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku, ale jest także popularnym daniem poprawiającym samopoczucie w chłodne miesiące. Każda rodzina ma swój własny przepis i sekrety, dzięki którym bigos jest wyjątkowy. Nierzadko zdarza się, że danie gotuje się w dużych garnkach, aby dzielić się nim z sąsiadami i przyjaciółmi.

Chociaż przygotowanie bigosu tradycyjnie wymaga czasu i cierpliwości, jego walory wzmacniają się w miarę odpoczynku, co czyni go idealnym daniem do wcześniejszego ugotowania. Podawany z chrupiącym chlebem żytnim lub ziemniakami Bigos to prawdziwe przeżycie kulinarne, podróż do serca tradycji Europy Wschodniej, która rozgrzewa ciało i duszę.

Składniki :

2 kg. kiszonej kapusty
700 g. żeberek wieprzowych
500 g. wołowiny
300 g.wędzonego boczku
2 laski wędzonej kiełbasy
2 duże cebule
2 łyżki smalcu
80-100 g. suszonych grzybów
50 g. wędzonych śliwek
1/2 szklanki dobrej passaty pomidorowej
4-5kulek ziela angielskiego
2 kulki jałowca
3 małe listki laurowe
1/2szklanki czerwonego wina
Sól , pieprz do smaku

Wykonanie:

Z kapusty odlewamy kwas (zostawiamy go gdyby trzeba bylo dokwasić)

Kapustę płuczemy, odlewamy wodę i przekladamy do dużego garnka

Dodajemy wymyte żeberka, listki laurowe, ziele angielskie i ziarenka jałowca

Zalewamy 3 szklankami wody i gotujemy bez przykrycia na małym ogniu przez około 3godziny aż żeberka zmiękną

W czasie gdy kapusta z żeberkami się gotuje namaczamy grzyby.

Zalewamy je ciepłą wodą i odstawiamy aby zmiękły

Gdy żeberka są ugotowane, wyciagamy z kapusty, oddzielamy od kosci i kroimy lub szarpiemy na kawałki.

Obrane mięso wrzucamy ponownie do kapusty

Na smalcu podsmażamy 2cebule pokrojone w drobną kostkę

Dodajemy pokrojony w kostkę boczek i wołowinę.

Podsmażamy razem i dodajemy do kapusty

Na tej samej patelni przesmażamy kiełbasę i również dodajemy do kapusty .

Grzyby odcedzamy z wody i kroimy na większe kawałki (wody z moczenia grzybów nie wylewamy gdyż również wlejemy ją do kapusty

Następnie do kapusty dodajemy pokrojone śliwki i wlewamy passatę pomidorową

W wielu domach nie dodaje się ani przecieru ani passaty więc można ją pominąć, Osobiście uwielbiam bigos z jej dodatem i dodaję odrobinę passaty pomidorowej.